اشعار

رسید و گرد راهش کهکشان‌ها را چراغان کرد           قدم برداشت، نیشابور را فیروزه باران کرد

یکایک ریگ‌ها و سنگ‌ها، پابوس چاووشش           قدمگاهش نگاه خاک را آئـینه‌بندان کرد

افـتـاده‌ام به پـای تو یا ثـامـن‌الحـجـج            شـرمـنـدۀ عـطـای تو یا ثـامن‌الحجج

لطف اجابت است به هر دست التماس            دست گـره‌گـشـای تو یا ثـامن‌الحجـج

سلام حـضرتِ سلـطان! سـلام اقـبـالم!            شدم گدای حـریمت، به خویش می‌بالم

فـقـط غـبار تورا می‌کشم به چشم تَرم            فقط مسـیر تو را می‌روم در این عالَم

سلام بر تو که سلطانِ مُلکِ عشق، رضایی            سـلام بر تو که مـقـبـولِ آسـتـان خـدایی

سلام بر تو که ما را تو دست‌گیر و تو یاری            سلام بر تو که گنجی نهان ز عاطفه داری

در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشسته است            دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است

چون دشت‌های تشنه در این آستان قدس            در انتـظـار ابـر عـنـایت نشـسـته است

هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد            با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد

از بـس بر آسـتـان تو روی ادب نـهـاد            خـورشـید را غبار رهت سرفراز کرد

شب گذشت از نیمه اما با تو صحبت می‌کنم            تا که بگـزارم نـماز عـشق، نیت می‌کنم

ای ولایت شرط تـوحـید تمام عـاشـقان!            با تـولای تو، من تـجـدیـد بیـعـت می‌کنم

خوشا آن غریـبی که یارش تو باشی            قــرار دل بــی‌قــرارش تــو بــاشــی

خوشـا آن‌که تنـهـا تو را دوست دارد            چه خوش‌تر اگر دوستدارش تو باشی

با عنایت به درخواست های تعدادی از کاربران عزیز؛ در پاسخ به این اوامر و همچنین جهت تسهیل بهتر برای کاربران؛ کانال سایت در ایتا ایجاد گردید، دوستانی که تمایل دارند عضو کانال باشند در همین جا کلیک نموده و یا از طریق لینک زیر وارد کانال شده و عضو شوند

لطفا با نشر و تبلیغ لینک این کانال؛ شما نیز در این خدمت به آستان اهل بیت سهیم باشد

    https://eitaa.com/astanevesal

خاک بودم سال‌ها از شـوق گـلدان شما            در دل من بار خـواهـد داد احـسان شما

هرچه را آموختم از کودکی، نام تو بود            یا رضـا گـفـته فـقـط طفل دبـستان شما

حـسّـی زلال داری و حـالـی زلال‌تر            چشمان تو شده‌ست از این حسّ و حال، تر

آری به خاک‌بـوسی کـوثر نشـسته‌ای            اشـکی بـریـز از دل زمـزم زلال‌تـر

چـشمم به هـیچ پنجـره رغـبت نمی‌کند            جز با ضریح پاک تو صحبت نمی‌کند

شـایـد هـنـوز بـنـدۀ خـاکـم که گـنـبـدت            من را به آسـتـان تو دعـوت نـمی‌کـنـد

سیر من سیر الی‌الله است تا مقصد تویی            کیستم؟ دست نیازم، لطف بیش از حد تویی

کیستم؟ عرض سلامم، بال در بالِ نسیم            می‌کشد آن‌که مرا هر صبح تا مشهد تویی

من كـیـسـتـم؟ کـبـوتـر بـی‌آشـیـانـه‌ات            محـتاج دست‌هـای تو و آب و دانه‌ات

نامـت بـلـنـد مثـل غـزل‌هـای آسـمـان            هشت‌ آسمان نشـسته به ایوان خانه‌ات

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود            هرکس میان صحـن حـرم راه می‌رود

از هرچه غصه دارد و غم، می‌شود رها            هر سائـلی به خـدمت این شـاه می‌رود

در این حریم هر که بیاید غریب نیست            هرکس که دل‌شکسته بُوَد بی‌نصیب نیست

عطری که می‌وزد به فضا در حریم قدس            چون عطر یاس و یاسمن و عطر سیب نیست

نـشـسته‌ام به رواقی به گـوشۀ حـرمش            رهـا رهـای رهـا زیـر آبـشـار غـمـش

یقین به چشمۀ تسنیم دوست متصل است            که نور می‌چکد از روزن سپـیده دمش

تا ابد باب‌الرضا در حکم باب‌الحاجت است            این حرم دارالشفایش هم بدون نوبت است

زیر دِینِ هر کسی رفتم سرم منّت گذاشت            در عوض شاهِ خراسان سفره‌اش بی‌منّت است

پیش پای من اگرچه راه غیر از چاه نیست            شکر، اما دستم از دامان تو کوتاه نیست

از زمـانـی که پـیـاده تا حـریـمـت آمـدم            تازه دیدم تا بهشت آنقدرها هم راه نیست

آن خالقی که بر تن بی‌روح جان دهد            مـهـر تو رايگـان به دل خـاکـيان دهد

شخص کـريم، جودِ بـلا شرط می‌کـند            آری خـدا هر آنچـه دهـد رايگـان دهد